Vaqif Bayatlı Odərə məktub

“Yupyumru bir eşqilə” döyünən bir ürəyin intəhasız sevgisini duydurmaq ümidi və istəyi ilə.
İstəkli şairim Vaqif Bayatlı Odər qardaşıma.
Mən tənqidçi deyiləm.Odur ki, sənətkar fəhmi və intuisiyası ilə duyub qiymətləndirdiyim şerlərinizin sənət dəyərini sərraf gözü ilə görüb sərraf sözü ilə ifadə etməyə acizlik çəkdiyimə görə yanıb tökülürəm.
Çağlar söz çeşmənizdən ovuc-ovuc doldurub içdim. Yox, bu bulaq deyil, müqəddəs, incə duyğular, poetik hisslər şəlaləsidir!
Sizin şerləriniz Ulu Tanrının öz qüdrətindən yaratdığı, ona bütün varlıqlardan daha yaxın olan bir şairin yaratdığı söz möcüzələridir. İnsanı daxilən riqqətə gətirən müqəddəs təsəvvüf duyğuları üzərində köklənmiş bu poeziya vəhdət adlanan həqiqətin parlaq təcəllisidir. Bu poeziya fəlsəfənin poeziyası, poeziyanın fəlsəfəsidir.
Min il ötsə belə XXI əsr Azərbayacan poeziya sənəti Vaqif Bayatlı Odər, Ramiz Rövşən, Vaqif Səmədoğlu, Səməd Qaraçöp sənəti ilə anılacaq!
60 yaşınızın tamama yetdiyi bir vaxtda mən sizə daha yeni ucalıqlar və bu ucalıqlara-o ilahi həqiqətə qovuşmaq yolunda maneəsiz uçuşlar, ay işığı kimi təmiz və parlaq uğurlar və nəhayət ən əsası-incə sənət, poeziya, şeriyyət yolundə xərclməyə bol-bol ömür nəqdi arzu edirəm. Qoy ilhamınızın Qızıl gülü heç vaxt solmasın. Və bir də haqsızlıqlara qarşı polad, qranit dözümü və təpəri heç vədə dizinizdən əksik olmasın!
Burda yadıma 50 yaşımın tamamında yazdığım bir şeirin son bəndi düşür:
 

Ələdikcə kül ömür gün
Ta qurtulmaq deyil mümkün.
Batmışıq torpağa bütün,
Bircə başımız görükür.

Sonsuz Sevgi və Sayğılarla
Sizin İbad Novruzoğlu