Olubdu bağrı şan-şan,
İçin-için ağlıyır
Şölə çəkib yanır şam.
Dayanıb baş ucunda
Başılovlu, qəlb qırıq
Baş açıb saçın yolur
Hansı mələk, hansı ruh ?!
Məzar üstə əyilən
Görən kimdi o bulud
Göz yaşında islanıb
Açan çiçək, bitən ot
Yara dəyib torpağa,
O yara şişib nədir?
Köhnələcək, çökəcək-
Hələ dərdi təzədi...
İbad Əliyev
0 şərh:
Yorum Gönder