Bu yol yoxuşdu, enişdi.
Sevinci kimin payına,
Acısı gör kimə düşdü!
Əlim yetmədi əlinə
Sən də üzüyola.
Gör kimlər oğul oldular
İki oğlun qala-qala
Nə yoğurub, nə yapdılar,
Hazırca kökə tapdılar.
Sudan halva düşdü,atam
Kökəni yekə tapdılar.
Qaldı içim yana-yana,-
Səni sular tək içdilər,
Gen-bol zəmi tək biçdilər,
Körpü edib çay keçdilər.
Uçmağa göy bağışladın;
Uçdular, qanad özgənin.
Adım üstə adın oldu,
Ad mənimdi, dad özgənin
Qaldım atam ola-ola
Mən atasız yetim, atam
İmdadıma çata ölüm,
Bəlkə sənə yetim, atam.
İbad Əliyev
Avqust, 2000
0 şərh:
Yorum Gönder